27 Lladdwch ei holl fustych hi,a gadael iddynt ddisgyn i'r lladdfa.Gwae hwy! Daeth eu dydd,ac amser eu cosbi.
28 Clyw! Y maent yn ffoi ac yn dianc o wlad Babilon,i gyhoeddi yn Seion ddial yr ARGLWYDD ein Duw,ei ddial am ei deml.
29 “Galwch y saethwyr yn erbyn Babilon,pob un sy'n tynnu bwa;gwersyllwch yn ei herbyn o amgylch,rhag i neb ddianc ohoni.Talwch iddi yn ôl ei gweithred,ac yn ôl y cwbl a wnaeth gwnewch iddi hithau;canys bu'n drahaus yn erbyn yr ARGLWYDD, yn erbyn Sanct Israel.
30 Am hynny fe syrth ei gwŷr ifainc yn ei heolydd,a dinistrir ei holl filwyr y dydd hwnnw,” medd yr ARGLWYDD.
31 “Dyma fi yn dy erbyn di, yr un balch,”medd yr ARGLWYDD, Duw'r Lluoedd,“canys daeth dy ddydd, a'r awr i mi dy gosbi.
32 Tramgwydda'r balch a syrth heb neb i'w godi;cyneuaf yn ei ddinasoedd dân fydd yn difa'i holl amgylchedd.”
33 Fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd: “Gorthrymwyd pobl Israel, a phobl Jwda gyda hwy; daliwyd hwy'n dynn gan bawb a'u caethiwodd, a gwrthod eu gollwng.