7 Fel y mae dyfroedd yn tarddu mewn ffynnon,felly y mae ei drygioni ynddi hi.Am drais ac ysbail y clywir ynddi;gwaeledd a chleisiau sydd yn wastad ger fy mron.
8 Cymer wers, O Jerwsalem, rhag i mi dy adael yn llwyr,rhag i mi dy wneud yn anrhaith, yn dir anghyfannedd.”
9 Fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd:“Lloffa weddill Israel yn lân, fel lloffa gwinwydd;fel casglwr grawnwin tyn dy law eilwaith dros y brigau.”
10 Â phwy y llefaraf i'w rhybuddio, a pheri iddynt glywed?Wele, y mae eu clust yn gaeedig, ac ni allant ddal sylw.Wele, y mae gair yr ARGLWYDD yn ddirmyg iddynt; nid ydynt yn ei ddymuno.
11 Yr wyf finnau'n llawn o lid yr ARGLWYDD; yr wyf wedi blino ar ymatal.“Tywelltir ef ar y plant yn yr heol,ac ar gynulliadau'r ifainc hefyd;delir y gŵr a'r wraig fel ei gilydd,yr hynafgwr a'r aeddfed mewn dyddiau.
12 Trosglwyddir eu tai i eraill,a'u meysydd a'u gwragedd ynghyd;canys estynnaf fy llaw ar drigolion y wlad,” medd yr ARGLWYDD.
13 “O'r lleiaf hyd y mwyaf ohonynt, y mae pob un yn awchu am elw;o'r proffwyd i'r offeiriad, y maent bob un yn gweithredu'n ffals.