6 Pentyrrant ormes ar ormes, twyll ar dwyll;gwrthodant fy adnabod i,” medd yr ARGLWYDD.
7 Am hynny, fel hyn y dywed ARGLWYDD y Lluoedd:“Rwyf am eu toddi a'u puro hwy.Beth arall a wnaf o achos merch fy mhobl?
8 Saeth yn lladd yw eu tafod; y mae'n llefaru'n dwyllodrus.Y mae'n traethu heddwch wrth ei gymydog, ond yn ei galon yn gosod cynllwyn iddo.
9 Onid ymwelaf â hwy am y pethau hyn?” medd yr ARGLWYDD.“Oni ddialaf ar y fath genedl â hon?
10 Codaf wylofain a chwynfan am y mynyddoedd, a galarnad am lanerchau'r anialwch;canys y maent wedi eu dinistrio fel nad â neb heibio, ac ni chlywant fref y gwartheg;y mae adar y nef a'r anifeiliaid hefyd wedi ffoi ymaith.
11 Gwnaf Jerwsalem yn garneddau ac yn drigfan bleiddiaid;a gwnaf ddinasoedd Jwda yn ddiffeithwch heb breswylydd.”
12 Pwy sy'n ddigon doeth i ddeall hyn? Wrth bwy y traethodd genau yr ARGLWYDD, er mwyn iddo fynegi? Pam y dinistriwyd y tir, a'i ddifa fel anialwch heb neb yn ei dramwyo?