6 Zeuk utzi nauzu,zeuk bizkarra eman.Hala, zure aurka luzatu dut eskua,zu suntsitzeko,zutaz erruki izateaz aspertuta.
7 Lurraldeko hiri guztietansakabanatu ditut zure bizilagunak,haizeak lastoa bezala;suntsitu egin dut neure herria,seme-alabarik gabe utziz,jokabidez aldatu ez delako.
8 Itsasoko harea baino ugariagohorien artean utzi ditudan alargunak.Eguerdi-eguerdianekarri dut hondatzaileagudari gazteen amaren gainera;larria eta ikara gorriabidali diot bat-batean.
9 Zazpi seme-alaben ama bera ereakitua dago, arnasa ezin harturik,lotsaz eta desohorez betea;egun-argia ilunpe bihurtu zaio.Eta gelditzen zaizkion semeaketsaien ezpataz hilko dira.Nik, Jaunak, esana».
10 Ai ene, ai ene!Ama,zergatik ekarri ninduzun mundura?Denekin eztabaidaneta auzitan aritzeko?Ez diot inori zor,ez dit inork ere zor;hala ere, denek madarikatzen naute.
11 Jauna, egiaz zerbitzari leiala nauzu,neure etsaien alde erregutu dizutarrisku eta larrialdian.
12 (Nola egin aurre iparraldeko etsaiari,burdina eta brontzea bezaingogor denari?