22 Chruinnigh Lábán muintir na háite go léir le chéile agus bhí fleá mhór acu.
23 Le titim na hoíche fuair sé a iníon Léá agus thug chun Iacóib í agus luigh seisean léi.
24 (Thug Lábán a dhaoirseach Zilpeá mar ionailt dá iníon Léá.)
25 Ar maidin, féach, is í Léá a bhí ann. Dúirt Iacób le Lábán: “Céard é seo atá déanta agat orm? Nach ar son Ráchael a rinne mé seirbhís duit? Cén fáth dá bhrí sin gur mheall tú mé?”
26 D'fhreagair Lábán: “An sóisear a thabhairt le pósadh, roimh an sinsear, sin beart nach gnáth a dhéanamh sa tír seo.
27 Críochnaigh seachtain seo na bainise, agus tabharfaidh mé duit an ceann eile chomh maith ar son seirbhís a dhéanamh dom ar feadh seacht mbliana eile.”
28 Rinne Iacób rud air agus chríochnaigh sé an tseachtain agus thug Lábán a iníon Ráchael dó mar bhean.