9 Nuair a chonaic Léá go raibh deireadh aici féin ag breith clainne, fuair sí Zilpeá a hionailt agus thug do Iacób í mar bhean.
10 Rug Zilpeá ionailt Léá mac do Iacób.
11 Ansin dúirt Léá: “Cad é mar chonách!” Uime sin thug sí Gád mar ainm air.
12 Rug Zilpeá ionailt Léá an dara mac do Iacób.
13 Ansin dúirt Léá: “Cad é mar aoibhneas dom! Déarfaidh na mná gurb aoibhinn dom.” Thug sí Áiséar air dá réir sin.
14 Ghabh Reúbaen amach le linn fómhar na cruithneachta agus fuair sé mandráic sa ghort agus thug chun a mháthar Léá iad. Dúirt Ráchael le Léá: “Tabhair dom cuid de mhandráic do mhic le do thoil.”
15 Ach d'fhreagair Léá: “Nach leor leat m'fhear a bhreith leat, a rá is gur mian leat mandráic mo mhic a bhreith leat mar an gcéanna.” “Más ea,” arsa Ráchael, “luífidh sé leat anocht ar son mhandráic do mhic.”