23 Ansin thóg Séam agus Iáfat brat, chuir ar a slinneáin é, agus isteach leo i ndiaidh a gcúil agus d'fholaíodar baill nochta a n‑athar. Bhí a n‑aghaidh iompaithe uaidh i dtreo nach bhfacadar baill nochta a n‑athar.
24 Nuair a tháinig Naoi chuige féin ón meisce fhíona agus go bhfaca sé cad a rinne an mac a ba óige leis,
25 dúirt sé:“Go raibh mallacht ar Chanán!Beidh sé ina dhaor na ndaorag a dheartháireacha.”
26 Lean sé air:“Go raibh beannacht ar Shéam ón Tiarna Dia.Go raibh Canán aige ina dhaor.
27 Go méadaí Dia Iáfat!Go lonnaí sé i mbothanna Shéam.Go raibh Canán aige ina dhaor.”
28 Mhair Naoi trí chéad go leith bliain tar éis na díleann. 29 Mhair sé naoi gcéad go leith bliain ar fad agus ansin fuair sé bas.