2 ทรงเป็นความรักมั่นคง และป้อมปราการเป็นที่กำบังเข้มแข็ง และเป็นผู้ช่วยกู้ของข้าพเจ้าเป็นโล่ของข้าพเจ้า และเป็นผู้ซึ่งข้าพเจ้าลี้ภัยในพระองค์ผู้ทรงปราบชนชาติทั้งหลายไว้ใต้ข้าพเจ้า
3 ข้าแต่พระเจ้า มนุษย์เป็นอะไรเล่าซึ่งพระองค์ทรงเอาพระทัยใส่เขาหรือบุตรของมนุษย์เป็นอะไรซึ่งพระองค์ทรงคิดถึงเขา
4 มนุษย์เหมือนลมหายใจวันเวลาของเขาเหมือนเงาที่ผ่านไป
5 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงโน้มฟ้าสวรรค์ของพระองค์และขอเสด็จลงมาแตะต้องภูเขา เพื่อให้มันมีควันขึ้น
6 ขอทรงพุ่งฟ้าผ่าออกมาและกระจายเขาไปขอให้ลูกธนูของพระองค์ ให้เขาแตกหนีไป
7 ขอทรงเหยียดพระหัตถ์ของพระองค์จากที่สูงขอทรงช่วยและกู้ข้าพระองค์ให้พ้นจากน้ำมากหลายให้พ้นจากมือของชนต่างด้าว
8 ผู้ซึ่งปากของเขาพูดเท็จและซึ่งมือขวาของเขาเป็นมือขวาแห่งความมุสา