1 พระเจ้าข้า พระเจ้าข้า ไฉนทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียเหตุใด พระองค์ทรงเมินเฉยที่จะช่วยข้าพระองค์ และต่อถ้อยคำคร่ำครวญของข้าพระองค์
2 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ร้องทูลในเวลากลางวัน แต่พระองค์มิได้ตรัสตอบถึงกลางคืนข้าพระองค์ยังร่ำทูลต่อไปไม่หยุด
3 ถึงอย่างไรพระองค์ทรงเป็นองค์บริสุทธิ์พระองค์ประทับเหนือคำสรรเสริญของคนอิสราเอล
4 บรรพบุรุษของข้าพระองค์ทั้งหลายวางใจในพระองค์เขาทั้งหลายวางใจ และพระองค์ทรงช่วยกู้เขา
5 เขาร้องทูล พระองค์ก็ทรงช่วยเขาให้รอดเขาวางใจในพระองค์ เขาจึงมิได้รับความอับอาย
6 ข้าพระองค์เป็นดุจตัวหนอน มิใช่คนคนก็ด่า ประชาก็ดูหมิ่น
7 ผู้ที่เห็นข้าพระองค์ก็เย้ยหยันเขาบุ้ยปากและสั่นศีรษะใส่ข้าพระองค์กล่าวว่า
8 เขามอบตัวไว้กับพระเจ้า ให้พระองค์ทรงช่วยเขาสิให้พระองค์ช่วยเขา เพราะพระองค์ทรงพอพระทัยในเขา
9 ถึงกระนั้นพระองค์ก็ทรงเป็นผู้นำ ข้าพระองค์ออกมาจากครรภ์มารดาและทรงให้ข้าพระองค์ปลอดภัยอยู่ที่อกแม่
10 ตั้งแต่คลอด ข้าพระองค์ก็ต้องพึ่งพระองค์พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของข้าพระองค์ ตั้งแต่ข้าพระองค์ยังอยู่ในครรภ์มารดา
11 ขออย่าทรงห่างไกลข้าพระองค์เพราะความยากลำบากอยู่ใกล้และไม่มีผู้ใดช่วยได้เลย
12 เหล่าโคผู้ล้อมข้าพระองค์โคผู้แข็งแรงแห่งบาชานล้อมข้าพระองค์ไว้
13 มันอ้าปากกว้างเข้าใส่ข้าพระองค์ดั่งสิงห์ขณะกัดฉีกและคำรามร้อง
14 ข้าพระองค์ถูกเทออกเหมือนอย่างน้ำกระดูกทั้งสิ้นของข้าพระองค์หลุดลุ่ยไปจิตใจก็เหมือนขี้ผึ้งละลายภายในอกของข้าพระองค์
15 กำลังของข้าพระองค์เหือดแห้งไปเหมือนเศษหม้อดินและลิ้นของข้าพระองค์ก็เกาะติดที่ขากรรไกรพระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ในผงคลีมัจจุราช
16 พระเจ้าข้า บรรดาสุนัขล้อมรอบข้าพระองค์ไว้คนทำชั่วหมู่หนึ่งล้อมข้าพระองค์เขาแทงมือแทงเท้าข้าพระองค์
17 ข้าพระองค์นับกระดูกของข้าพระองค์ได้เป็นชิ้นๆเขาจ้องมองและยิ้มเยาะข้าพระองค์
18 เสื้อผ้าของข้าพระองค์เขาแบ่งปันกันส่วนเสื้อของข้าพระองค์นั้นเขาก็จับฉลาก กัน
19 ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงห่างไกลเลยข้าแต่พระองค์ผู้ทรงอุปถัมภ์ ขอทรงเร่งรีบมาช่วยข้าพระองค์ด้วยเถิด
20 ขอทรงช่วยกู้จิตวิญญาณข้าพระองค์ให้พ้นจากดาบช่วยชีวิตข้าพระองค์จากฤทธิ์ของสุนัข
21 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดพ้นจากปากสิงห์และช่วยจิตวิญญาณของข้าพระองค์ที่ถูกข่มเหงจากบรรดาเขาของวัวกระทิงเหล่านั้นด้วย
22 ข้าพระองค์จะบอกเล่าพระนามของพระองค์ แก่พี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ท่ามกลาง ชุมนุมชน
23 ท่านผู้เกรงกลัวพระเจ้า จงสรรเสริญพระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ของยาโคบเอ๋ย จงถวายพระสิริแด่พระองค์ท่านพงศ์พันธุ์ทั้งสิ้นของอิสราเอลเอ๋ย จงเกรงกลัวพระองค์
24 เพราะพระองค์มิได้ทรงดูถูกหรือสะอิดสะเอียนต่อความทุกข์ยากของผู้ที่ทุกข์ใจและพระองค์มิได้ทรงซ่อนพระพักตร์จากเขาเมื่อเขาร้องทูล พระองค์ทรงฟัง
25 คำสรรเสริญของข้าพระองค์ในที่ชุมนุมชนใหญ่ มาจากพระองค์ข้าพระองค์จะแก้บนต่อหน้าผู้ที่เกรงกลัวพระองค์
26 คนเสงี่ยมเจียมตัวจะได้กินอิ่มบรรดาผู้ที่แสวงหาพระองค์จะสรรเสริญพระเจ้าขอจิตใจของท่านทั้งหลายมีชีวิตอยู่เป็นนิตย์
27 ที่สุดปลายทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกจะจดจำและหันกลับมายังพระเจ้าและตระกูลทั้งสิ้นของบรรดาประชาชาติจะนมัสการต่อพระพักตร์พระองค์
28 เพราะอำนาจการปกครองเป็นของพระเจ้าและพระองค์ทรงครอบครองเหนือบรรดาประชาชาติ
29 เออ คนจองหองของแผ่นดินโลกจะต้องกราบลงต่อพระองค์บรรดาผู้ที่ลงไปสู่ผงคลีทั้งสิ้นจะกราบไหว้พระองค์คือบรรดาผู้ที่รักษาตัวให้คงชีวิตอยู่ไม่ได้แล้วนั้น
30 จะมีพงศ์พันธุ์ๆหนึ่งปรนนิบัติพระองค์มนุษย์จะบอกเล่าถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าให้แก่คนรุ่นหลังฟัง
31 และประกาศการช่วยกู้ของพระองค์ แก่ชนชาติหนึ่งที่ยังมิได้เกิดมาว่าพระองค์ได้ทรงกระทำการนั้น