1 ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทั้งหลายทิ้งเสียเป็นนิตย์ไฉนความกริ้วของพระองค์จะกรุ่นขึ้นต่อแกะแห่งทุ่งหญ้า ของพระองค์
2 ขอทรงระลึกถึงชุมนุมชนของพระองค์ ซึ่งพระองค์ทรงชุบเลี้ยงมาแต่ดึกดำบรรพ์ซึ่งพระองค์ทรงไถ่ไว้ให้เป็นเผ่าแห่งมรดกของพระองค์ขอทรงระลึกถึงภูเขาศิโยน ซึ่งพระองค์ทรงเคยประทับนั้น
3 ขอทรงนำย่างพระบาทของพระองค์ ไปยังที่ปรักหักพังเป็นนิตย์ศัตรูได้ทำลายทุกสิ่งในสถานนมัสการ
4 พวกคู่อริของพระองค์คำรามอยู่กลางสถานประชุม ของพระองค์เขาตั้งหมายสำคัญของเขาเองไว้เป็นหมายสำคัญ
5 ดูเขาเป็นเหมือนคนยกขวานขึ้นเหนือพุ่มต้นไม้
6 แล้วบรรดาไม้ที่แกะสลักทั้งสิ้นเขาก็พังลงมาเสียด้วยขวานและค้อน
7 เขาเอาไฟเผาสถานนมัสการของพระองค์เขาทำลายความศักดิ์สิทธิ์แห่งสถานที่พระนาม ของพระองค์ประทับนั้นถึงดิน
8 เขารำพึงในใจว่า “เราจะเอาชนะเขาทั้งหลายให้สิ้นเชิง”เขาเผาบรรดาสถานประชุมของพระเจ้าที่ในแผ่นดินหมด
9 พวกเราไม่เห็นหมายสำคัญทั้งหลายของเราไม่มีผู้เผยพระวจนะอีกแล้วในพวกเรา ไม่มีใครทราบว่านานเท่าใด
10 ข้าแต่พระเจ้า คู่อริจะเย้ยอยู่นานเท่าใดศัตรูจะกล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์เป็นนิตย์หรือ
11 ไฉนพระองค์จึงหดพระหัตถ์ของพระองค์เสีย คือพระหัตถ์ขวาของพระองค์ขอทรงเหยียดพระหัตถ์จาก พระทรวงของพระองค์ทำลายเขาเสีย
12 ถึงกระนั้น พระเจ้า กษัตริย์ของข้าพระองค์ ทรงอยู่แต่ดึกดำบรรพ์ทรงประกอบกิจความรอดท่ามกลางแผ่นดินโลก
13 พระองค์ทรงแยกทะเลด้วยฤทธานุภาพ ของพระองค์พระองค์ทรงหักหัวมังกรบนน้ำ
14 พระองค์ทรงขยี้หัวทั้งหลายของเลวีอาธานพระองค์ประทานมันให้เป็นอาหารของ สรรพสัตว์แห่งถิ่นทุรกันดาร
15 พระองค์ทรงแยกเปิดน้ำพุและลำธารพระองค์ทรงให้แม่น้ำที่ไหลอยู่เสมอแห้งไป
16 วันเป็นของพระองค์ คืนเป็นของพระองค์พระองค์ทรงสถาปนาดวงสว่างและดวงอาทิตย์
17 พระองค์ทรงจัดเขตทั้งสิ้นของแผ่นดินโลกพระองค์ทรงสร้างฤดูร้อนและฤดูหนาว
18 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงระลึกข้อนี้ว่า ศัตรูเยาะเย้ยอย่างไรและชนชาติโง่ได้กล่าวหยาบช้าต่อพระนามของพระองค์อย่างไร
19 ขออย่าทรงมอบวิญญาณนกเขาของพระองค์แก่สัตว์ป่าขออย่าทรงลืมชีวิตคนยากจนของพระองค์เป็นนิตย์
20 ขอสนพระทัยในพันธสัญญาของพระองค์เพราะสถานที่มืดของแผ่นดินเต็มไปด้วยที่อยู่ ของความทารุณ
21 ขออย่าให้ผู้ที่ถูกเหยียบย่ำได้อายขอให้คนจนและคนขัดสนสรรเสริญพระนามของพระองค์
22 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น สู้คดีของพระองค์ขอทรงระลึกว่าคนโง่เย้ยพระองค์อยู่วันยังค่ำ
23 ขออย่าทรงลืมเสียงของคู่อริของพระองค์เสียงอึงคะนึงของปฏิปักษ์ของพระองค์ ซึ่งขึ้นไปอยู่เนืองนิตย์