1 คนโง่รำพึงอยู่ในใจของตนว่า“ไม่มีพระเจ้า”เขาทั้งหลายก็เลวทรามลง กระทำกิจการที่น่าเกลียดน่าชังไม่มีสักคนเดียวที่ทำดี
2 พระเจ้าทรงมองลงมาจากฟ้าสวรรค์ดูลูกหลานของมนุษย์ว่าจะมีคนใดบ้างที่ฉลาดที่เสาะแสวงหาพระเจ้า
3 เขาทั้งหลายหลงเจิ่นไปหมด และเลวทรามลงเหมือนกันสิ้นไม่มีสักคนเดียวที่ทำดีไม่มีเลย
4 บรรดาผู้ที่กระทำชั่ว ไม่รู้หรือคือผู้ที่กินประชากรของเราอย่างกินขนมปังและไม่ร้องทูลพระเจ้า
5 เขาทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นอย่างน่าสยดสยองยิ่งนักเพราะพระเจ้าทรงสถิตกับพวกผู้ชอบธรรม
6 เจ้าหมายจะคว่ำแผนงานของคนยากจนเสียแต่พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยของเขา
7 ขอการช่วยกู้เพื่ออิสราเอลมาจากศิโยนเสียทีเถิดเมื่อพระเจ้าทรงให้ประชากรของพระองค์กลับสู่ สภาพอันดียาโคบจะปลาบปลื้ม อิสราเอลจะยินดี