1 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงนิ่งอยู่ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงเงียบและเฉยอยู่
2 เพราะนี่แน่ะ ศัตรูของพระองค์สับสนอลหม่านบรรดาผู้ที่ชังพระองค์ได้ยกศีรษะของเขาขึ้น
3 เขาวางแผนการแยบคาย สู้ประชากรของพระองค์เขาปรึกษากันสู้ผู้ที่พระองค์ทรงทะนุถนอม
4 เขาพูดว่า “มาเถิด ให้เรากวาดเขาออกจากการเป็นประชาชาติอย่าให้ระลึกถึงชื่ออิสราเอลอีกต่อไป”
5 เออ เขาปองร้ายเป็นใจเดียวกันเขาทำพันธสัญญาสู้พระองค์
6 คือ เต็นท์ของเอโดมและคนยิชมาเอลโมอับและคนฮาการ์
7 เกบาล อัมโมน และอามาเลคฟีลิสเตียกับชาวเมืองไทระ
8 อัสซีเรียก็สมทบเขาด้วยเขาเป็นแขนของลูกหลานของโลต
9 ขอทรงทำกับเขาอย่างพระองค์ทรงกระทำกับ มีเดียนอย่างที่ทำกับสิเสราและยาบินที่แม่น้ำคีโชน
10 ผู้ถูกทำลายที่ตำบลเอนโดร์ผู้กลายเป็นปุ๋ยของที่ดิน
11 ขอทรงทำขุนนางของเขาเหมือนโอเรบและเศเอบทำเจ้านายทั้งสิ้นของเขาเหมือนเศบาร์และ ศาลมุนนา
12 ผู้ที่กล่าวว่า “ให้เราเอาทุ่งหญ้าของพระเจ้ามาเป็นกรรมสิทธิ์ของเราเถิด”
13 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงทำเขาให้เหมือนผงคลี ที่วนเวียนเหมือนแกลบต่อหน้าลม
14 อย่างไฟเผาผลาญป่าไม้อย่างเปลวเพลิงที่ให้ภูเขาลุกโพลง
15 ขอทรงติดตามเขาไปด้วยพายุของพระองค์และทรงทำให้เขาคร้ามกลัวด้วยวาตะ
16 ทรงให้หน้าของเขามีความอายข้าแต่พระเจ้า เพื่อเขาจะได้แสวงพระนามของพระองค์
17 ขอให้เขาอับอาย และกลัวอยู่เป็นนิตย์ให้เขาอดสูและพินาศไป
18 ให้เขาทั้งหลายทราบว่าพระองค์ผู้เดียวผู้ทรงพระนามว่าพระเยโฮวาห์ทรงเป็นผู้สูงสุดเหนือแผ่นดินโลกทั้งสิ้น