สดุดี 52 TH1971

ความ​เปล่า​ประ‌โยชน์​แห่ง​ความ​อธรรม​ที่​โอ้‍อวด

ถึง​หัว‍หน้า​นัก‍ร้อง มัส‌คิล​บท​หนึ่ง​ของ​ดา‌วิด เมื่อ​โด‌เอก คน‍เอ‌โดม​มา​ทูล​ซาอูล​ว่า “ดา‌วิด​ได้​มา​ที่​เรือน​อา‌คี‌เม‌เลค”

1 เฮ้ย​เจ้า​ผู้​มี​อิทธิ ไฉน​เจ้า​จึง​โอ้‍อวด​ใน​การ​ชั่วความ‍รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍เจ้า​ดำ‌รง​อยู่​วัน‍ยัง‍ค่ำ

2 ลิ้น​ของ​เจ้า​คิด​การ​ทำ‌ลายและ​หลอก‍ลวง​อย่าง​มีด‍โกน​คม

3 เจ้า​รัก​ชั่ว​มาก‍กว่า​ดีและ​การ​มุสา มาก‍กว่า​พูด​ความ​จริง

4 เจ้า​รัก​ทุก​คำ​ที่​ทำ‌ลายแหม พ่อ‍ร้อย‍ลิ้น‍กะลาวน

5 แต่​พระ‍เจ้า​จะ​ทรง​ทำ‌ลาย​เจ้า​ลง​เสีย​เป็น​นิตย์พระ‍องค์​จะ​ทรง​ฉวย​และ​ดึง​เจ้า​จาก​เต็นท์​ของ​เจ้าพระ‍องค์​จะ​ทรง​ถอน​ราก​เจ้า​เสีย​จาก​แดน​ของ​คน‍เป็น

6 คน‍ชอบ‍ธรรม​จะ​เห็น​และ​เกรง‍กลัวและ​จะ​หัวเราะ‍เยาะ​เขา กล่าว‍ว่า

7 “จง​ดู​บุรุษ​ผู้​ไม่​ให้​พระ‍เจ้า​เป็น​ที่​ลี้‍ภัย​ของ​ตนแต่​ไว้‍ใจ​ใน​ความ​มั่ง‍คั่ง​อัน​อุดม​ของ​เขาเขา​เสริม​กำ‌ลัง​ตัว​เขา​ใน​ความ​ชั่ว‍ร้าย​ของ​เขา”

8 ฝ่าย​ข้าพ‌เจ้า​เป็น​เหมือน​ต้น‍มะกอก​เขียว‍สด​ใน​พระ‍นิเวศ​ของ​พระ‍เจ้าข้าพ‌เจ้า​วาง‍ใจ​ใน​ความ​รัก​มั่น‍คง​ของ​พระ‍เจ้า​เป็น​นิจ‍กาล

9 ข้า‍พระ‍องค์​จะ​โม‌ทนา​พระ‍คุณ​พระ‍องค์​เป็น​นิตย์เพราะ​พระ‍องค์​ได้​ทรง​กระ‌ทำ​เช่น‍นั้นข้า‍พระ‍องค์​จะ​หวัง‍ใจ​ใน​พระ‍นาม​ของ​พระ‍องค์ เพราะ​เป็น​พระ‍นาม​ประ‌เสริฐต่อ​หน้า​ธรร‌มิก‌ชน​ของ​พระ‍องค์