1 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ลี้ภัยอยู่ในพระองค์อย่าให้ข้าพระองค์รับความละอายเลย
2 ขอทรงช่วยกู้และอนุเคราะห์ข้าพระองค์ โดยความชอบธรรมของพระองค์ขอทรงเอียงพระกรรณฟังข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด
3 ขอพระองค์ทรงเป็นศิลาลี้ภัยของข้าพระองค์เป็นป้อมเข้มแข็งที่จะช่วยข้าพระองค์เพราะพระองค์ทรงเป็นศิลาและเป็นป้อมปราการ ของข้าพระองค์
4 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงช่วยข้าพระองค์จากมือคนอธรรมจากเงื้อมมือของคนคดและคนดุร้าย
5 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์ทรงเป็นความหวัง ของข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เป็นที่วางใจของข้าพระองค์ตั้งแต่เด็กๆมา
6 ข้าพระองค์พึ่งพระองค์ตั้งแต่กำเนิดพระองค์ทรงเป็นผู้นำข้าพระองค์มาจากครรภ์มารดาข้าพระองค์ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์เสมอ
7 ข้าพระองค์เป็นที่หลากใจของคนเป็นอันมากแต่พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยเข้มแข็งของข้าพระองค์
8 ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์เต็มปากและถวายเกียรติแด่พระองค์วันยังค่ำ
9 เมื่อวัยชรา ขออย่าทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ทิ้งเสียขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เมื่อข้าพระองค์หมดแรง
10 เพราะบรรดาศัตรูของข้าพระองค์พูดถึงพระองค์บรรดาผู้ที่จ้องเอาชีวิตของข้าพระองค์ปรึกษากัน
11 และกล่าวว่า “พระเจ้าทรงทอดทิ้งเขาแล้วจงไล่ตามและฉวยเขาไว้เพราะไม่มีผู้ใดช่วยกู้เขา”
12 ข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงอยู่ไกลข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงรีบมาช่วยข้าพระองค์
13 ขอให้ศัตรูชีวิตของข้าพระองค์รับความอายและถูกล้างผลาญเสียผู้เสาะที่จะทำอันตรายข้าพระองค์นั้นขอให้การเยาะเย้ยและความอัปยศท่วมเขา
14 แต่ข้าพระองค์จะหวังอยู่ตลอดไปและจะสรรเสริญพระองค์มากยิ่งขึ้นๆ
15 ปากของข้าพระองค์ จะเล่าถึงกิจการอันชอบธรรมของพระองค์คือราชกิจที่ช่วยให้รอดของพระองค์วันยังค่ำเพราะจำนวนราชกิจนั้นมากมายเกินความรู้ของข้าพระองค์
16 ข้าพระองค์ จะนำเรื่องราชกิจอันทรงมหิทธิฤทธิ์ของพระเจ้าไปด้วยข้าพระองค์จะสรรเสริญ ความชอบธรรมของพระองค์ของ พระองค์เท่านั้น
17 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงสอนข้าพระองค์ตั้งแต่เด็กๆมาและข้าพระองค์ยังป่าวร้องราชกิจมหัศจรรย์ของพระองค์
18 แม้จะถึงวัยชราและผมหงอกก็ตามข้าแต่พระเจ้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียจนกว่าข้าพระองค์จะประกาศถึงอานุภาพของ พระองค์แก่ชาติพันธุ์ถัดไปและฤทธิ์เดชของพระองค์แก่ผู้ที่จะเกิดมา
19 ข้าแต่พระเจ้า ความชอบธรรมของพระองค์ไปถึงฟ้าสวรรค์ที่สูงนั้นข้าแต่พระเจ้า พระองค์ผู้ได้ทรงกระทำการใหญ่ผู้ใดจะเหมือนพระองค์
20 พระองค์ผู้ทรงกระทำให้ข้าพระองค์ ประสบความทุกข์ยากลำบากเป็นอันมากจะทรงรื้อข้าพระองค์ขึ้นมาอีกจากที่ลึกของโลกพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ขึ้นมาอีก
21 พระองค์จะทรงเพิ่มเกียรติแก่ข้าพระองค์และเล้าโลมข้าพระองค์อีก
22 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ฝ่ายข้าพระองค์จะสรรเสริญพระองค์ด้วยพิณใหญ่ถึงเรื่องความสัตย์ซื่อของพระองค์ข้าแต่องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอลข้าพระองค์จะร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ด้วยพิณเขาคู่
23 ริมฝีปากของข้าพระองค์จะโห่ร้องด้วยความชื่นบานเมื่อข้าพระองค์ร้องเพลงสรรเสริญพระองค์ทั้งจิตวิญญาณของข้าพระองค์ด้วย ซึ่งพระองค์ได้ทรงไถ่ไว้
24 และลิ้นของข้าพระองค์จะพูดถึงความช่วยเหลืออันชอบธรรมของพระองค์ตลอดวันยังค่ำเพราะผู้ซึ่งแสวงที่จะทำอันตรายข้าพระองค์ได้รับความอับอายและอัปยศ