1 แท้จริงพระเจ้าทรงดีต่ออิสราเอลต่อบุคคลผู้มีใจบริสุทธิ์
2 แต่ข้าพเจ้าเล่า เท้าของข้าพเจ้าเกือบสะดุดย่างเท้าของข้าพเจ้าหมิ่นพลาดเต็มทีแล้ว
3 เพราะข้าพเจ้าริษยาคนจองหองเมื่อข้าพเจ้าเห็นความเจริญรุ่งเรืองของคนอธรรม
4 เพราะเขาทั้งหลายไม่มีความเจ็บปวดร่างกายเขาปกติและสมบูรณ์
5 เขาทั้งหลายไม่ลำบากอย่างคนอื่นๆเขาทั้งหลายไม่รับภัยอย่างคนอื่นๆ
6 เพราะฉะนั้นความเย่อหยิ่งจึงเป็นสร้อยคอของเขาความทารุณคลุมเขาไว้อย่างเครื่องแต่งกาย
7 ตาของเขาพองด้วยความอ้วนพีจิตใจของเขามีแผนการชั่วอย่างล้นหลาม
8 เขาเย้ยและพูดด้วยความมุ่งร้ายเขาใฝ่สูงขู่ว่าจะบีบบังคับ
9 เขาอ้าปากสู้ฟ้าสวรรค์และลิ้นของเขาก็คะนองไปในโลก
10 ประชาชนของพระองค์จึงหันกลับมาและเขาทั้งหลายดื่มน้ำแห่งความบริบูรณ์
11 และเขาทั้งหลายพูดว่า “พระเจ้าทรงทราบได้อย่างไรพระเจ้าผู้สูงสุดมีความรู้หรือ”
12 ดูเถิด คนอธรรมเป็นเช่นนี้แหละอยู่อย่างสบายเสมอ และร่ำรวยขึ้น
13 ข้าพเจ้ารักษาใจให้สะอาดและชำระมือด้วยความบริสุทธิ์ก็เปล่าประโยชน์
14 เพราะข้าพเจ้ารับภัยอยู่วันยังค่ำและถูกขนาบอยู่ทุกเช้า
15 ถ้าข้าพระองค์ได้พูดว่า “ข้าพเจ้าจะพูดอย่างนี้”ข้าพระองค์จะไม่จริงต่อพวกบุตรทั้งหลายของพระองค์อยู่แล้ว
16 แต่เมื่อข้าพระองค์ตริตรองว่า จะเข้าใจเรื่องนี้ได้อย่างไรข้าพระองค์รู้สึกว่า เป็นงานที่เหน็ดเหนื่อย
17 จนข้าพระองค์เข้าไปในสถานนมัสการของพระเจ้าแล้วข้าพระองค์จึงพิเคราะห์เห็นปลายทางของเขาทั้งหลาย
18 จริงละ พระองค์ทรงวางเขาไว้ในที่ลื่นพระองค์ทรงกระทำให้เขาล้มถึงความพินาศ
19 แหม เขาถูกทำลายเสียในครู่เดียวถูกเหตุการณ์สยดสยองกวาดไปอย่างสิ้นเชิง
20 ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า เหมือนความฝันทั้งที่ตื่นอยู่เมื่อตื่นอยู่ ท่านดูหมิ่นภาพของเขา
21 เมื่อจิตของข้าพระองค์ขมขื่นเมื่อข้าพระองค์เสียวแปลบถึงหัวใจ
22 ข้าพระองค์โฉดและไม่เดียงสาข้าพระองค์ประพฤติเหมือนสัตว์ต่อพระองค์
23 ถึงกระนั้นก็ดี ข้าพระองค์อยู่กับพระองค์เสมอพระองค์ทรงจับมือขวาของข้าพระองค์ไว้
24 พระองค์ทรงนำข้าพระองค์ด้วยคำปรึกษาของพระองค์และภายหลังพระองค์จะทรงนำข้าพระองค์ให้ได้รับเกียรติยศ
25 นอกจากพระองค์ ข้าพระองค์มิมีผู้ใดในฟ้าสวรรค์นอกจากพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ไม่ปรารถนาใดใดในโลก
26 เนื้อหนังและจิตใจของข้าพระองค์จะวายไปแต่พระเจ้าทรงเป็นกำลังใจของข้าพระองค์ และเป็นส่วนของข้าพระองค์เป็นนิตย์
27 เพราะนี่แนะ บุคคลผู้ห่างเหินจากพระองค์จะพินาศพระองค์ทรงให้บุคคลที่ไม่จริงต่อพระองค์ดับไป
28 แต่ส่วนข้าพระองค์ ที่จะเข้าใกล้พระเจ้านั้นดีข้าพระองค์ได้ให้พระเจ้าเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะได้เล่าถึงพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์