1 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเงี่ยพระกรรณตอบข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ยากจนและขัดสน
2 ขอทรงสงวนชีวิตข้าพระองค์ไว้เพราะข้าพระองค์เป็นธรรมิกชนข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงช่วยผู้รับใช้ ของพระองค์ผู้วางใจในพระองค์
3 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์วันยังค่ำ
4 ขอทรงให้จิตใจผู้รับใช้ของพระองค์ยินดีข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ตั้งใจแน่วแน่ในพระองค์
5 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เพราะพระองค์ประเสริฐและทรงพร้อมที่จะประทานอภัยอุดมด้วยความรักมั่นคงต่อบรรดาผู้ร้องทูลพระองค์
6 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเงี่ยพระโสตฟังคำทูล อธิษฐานของข้าพระองค์ขอทรงสดับเสียงร้องทูลวิงวอนของข้าพระองค์
7 ในวันลำบากของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์เพราะพระองค์ทรงตอบข้าพระองค์
8 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ในบรรดาพระไม่มีผู้ใดเหมือนพระองค์และไม่มีกิจการใดๆเหมือนพระราชกิจของพระองค์
9 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บรรดาประชาชาติที่พระองค์ทรงสร้าง จะมากราบลงต่อพระองค์และจะเทิดทูนพระนามของพระองค์
10 เพราะพระองค์ใหญ่ยิ่งและทรงกระทำการอัศจรรย์พระองค์แต่องค์เดียวทรงเป็นพระเจ้า
11 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงสอนพระมรรคาของพระองค์แก่ข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะดำเนินในความจริงของพระองค์ขอทรงสำรวมใจของข้าพระองค์ให้ยำเกรงพระนามของพระองค์
12 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์โมทนาพระคุณพระองค์ด้วยสิ้นสุดใจและข้าพระองค์จะเทิดทูนพระนามของพระองค์เป็นนิตย์
13 เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ที่ทรงมีต่อ ข้าพระองค์นั้นใหญ่ยิ่งนักและพระองค์ทรงช่วยกู้จิตวิญญาณของข้าพระองค์จาก ที่ลึกของแดนผู้ตาย
14 ข้าแต่พระเจ้า คนหยิ่งยโสได้ลุกขึ้นต่อสู้ข้าพระองค์หมู่คนไร้ความปรานีเสาะชีวิตข้าพระองค์เขามิได้ประดิษฐานพระองค์ไว้ตรงหน้าเขา
15 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า แต่พระองค์ทรงเป็นพระเจ้ากอปรด้วยพระกรุณาและพระเมตตาทรงกริ้วช้า และอุดมด้วยความรักมั่นคง และความสัตย์สุจริต
16 ขอทรงหันมาเมตตาข้าพระองค์ขอประทานพระกำลังแก่ผู้รับใช้ของพระองค์และขอทรงช่วยชีวิตบุตรชายของหญิงคนใช้ของพระองค์
17 ขอประทานหมายสำคัญแห่งความโปรดปรานของพระองค์แก่ข้าพระองค์เพื่อคนที่เกลียดชังข้าพระองค์จะเห็น และจะได้อายข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ได้ทรงช่วยข้าพระองค์และทรงเล้าโลมข้าพระองค์