1 อย่าให้เจ้าเดือดร้อนเพราะเหตุคนที่กระทำชั่วอย่าอิจฉาคนที่ประพฤติผิด
2 เพราะไม่ช้าเขาจะเหี่ยวไปเหมือนหญ้าและแห้งไปเหมือนพืชสด
3 จงวางใจในพระเจ้า และกระทำความดีท่านจึงอาศัยอยู่ในแผ่นดินและชื่นบานอยู่กับความปลอดภัย
4 จงปีติยินดีในพระเจ้าและพระองค์จะประทานตามใจปรารถนาของท่าน
5 จงมอบทางของท่านไว้กับพระเจ้าวางใจในพระองค์ และพระองค์จะทรงกระทำให้สำเร็จ
6 พระองค์จะทรงให้ความยุติธรรมแก่ ท่านกระจ่างอย่างความสว่างและให้สิทธิของท่านแจ้งอย่างเที่ยงวัน
7 จงสงบอยู่ต่อพระเจ้า และเพียรรอคอยพระองค์อยู่อย่าให้ใจของท่านเดือดร้อนเพราะเหตุผู้ที่เจริญตามทางของเขาหรือเพราะเหตุผู้ที่กระทำตามอุบายชั่ว
8 จงระงับความโกรธ และทิ้งความพิโรธอย่าให้ใจของท่านเดือดร้อน มีแต่จะชั่วไป
9 เพราะคนที่กระทำชั่วจะถูกตัดออกไปแต่บรรดาผู้ที่รอคอยพระเจ้าจะได้ แผ่นดินตกไปเป็นมรดก
10 ยังอีกหน่อยหนึ่ง คนอธรรมจะไม่มีอีกแม้จะมองดูที่ที่ของเขาให้ดีเขาก็ไม่ได้อยู่ที่นั่น
11 แต่คนใจอ่อนสุภาพจะได้แผ่นดินตกไปเป็น มรดกและตัวเขาปีติยินดีในความเจริญอุดมสมบูรณ์
12 คนอธรรมปองร้ายคนชอบธรรมและขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่เขา
13 แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระสรวลต่อคนอธรรมเพราะพระองค์ทอดพระเนตรเห็นวันเวลาของเขากำลังมา
14 คนอธรรมชักดาบและโก่งคันธนูเพื่อเอาคนจนและคนขัดสนลงเพื่อสังหารคนที่เดินอย่างเที่ยงธรรม
15 ดาบของเขาจะเข้าไปในใจของเขาเองและคันธนูของเขาจะหัก
16 เล็กๆน้อยๆที่คนชอบธรรมมี ก็ดีกว่าความอุดมสมบูรณ์ของคนอธรรมเป็นอันมาก
17 เพราะแขนของคนอธรรมจะหักแต่พระเจ้าทรงเชิดชูคนชอบธรรม
18 พระเจ้าทรงทราบวันเวลาของคนไร้ตำหนิและมรดกของเขาจะดำรงอยู่เป็นนิตย์
19 เขาจะไม่ได้อายในยามชั่วร้ายในวันกันดารเขาจะมีอุดมสมบูรณ์
20 แต่คนอธรรมจะพินาศศัตรูของพระเจ้า เหมือนสง่าของทุ่งหญ้าเขาอันตรธานไป อันตรธานไปเหมือนควัน
21 คนอธรรมขอยืม และไม่จ่ายคืนแต่คนชอบธรรมนั้นใจกว้างขวางและแจกจ่าย
22 เพราะบรรดาผู้ที่พระองค์ทรงอำนวยพระพร จะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกแต่บรรดาผู้ที่ถูกพระองค์สาป จะต้องถูกตัดออกไปเสีย
23 ถ้าพระเจ้าทรงนำย่างเท้าของมนุษย์คนใดและคนนั้นพอใจในมรรคาของพระองค์
24 แม้เขาล้ม เขาจะไม่ถูกเหวี่ยงลงเหยียดยาวเพราะว่าพระหัตถ์พระเจ้าพยุงเขาไว้
25 ข้าพเจ้าเคยหนุ่ม และเดี๋ยวนี้แก่แล้วแต่ข้าพเจ้ายังไม่เคยเห็นคนชอบธรรมถูกทอดทิ้งหรือลูกหลานของเขาขอทาน
26 เขาแจกจ่ายอย่างกว้างขวางและให้ยืมเสมอและลูกหลานของเขาก็เป็นคำพร
27 จงพรากเสียจากการชั่ว และกระทำความดีและท่านจะดำรงอยู่เป็นนิตย์
28 เพราะพระเจ้าทรงรักความยุติธรรมพระองค์จะไม่ทอดทิ้งธรรมิกชนของพระองค์จะทรงสงวนคนเหล่านั้นไว้เป็นนิตย์แต่ลูกหลานของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย
29 คนชอบธรรมจะได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกและอาศัยอยู่บนนั้นเป็นนิตย์
30 ปากของคนชอบธรรมเปล่งสติปัญญาและลิ้นของเขาพูดความยุติธรรม
31 พระธรรมของพระเจ้าอยู่ในจิตใจของเขาและย่างเท้าของเขาจะไม่พลาด
32 คนอธรรมเฝ้าดูคนชอบธรรมและแสวงที่จะสังหารเขาเสีย
33 พระเจ้าจะไม่ทรงทิ้งเขาไว้ในมือของเขาหรือให้เขาถูกปรับโทษเมื่อเขาขึ้นศาล
34 จงรอคอยพระเจ้า และรักษาทางของพระองค์ไว้และพระองค์จะยกย่องท่านให้ได้แผ่นดินตกไปเป็นมรดกท่านจะมองเห็นการที่คนอธรรมถูกทำลาย
35 ข้าพเจ้าเห็นคนอธรรมมีอำนาจมากยิ่งและสูงเด่นอย่างต้นสนสีดาร์แห่งเลบานอน
36 เขาได้ผ่านไป และนี่แน่ะ ไม่มีเขาเสียแล้วถึงข้าพเจ้าจะแสวงหาเขา ก็ไม่พบเขา
37 จงหมายคนไร้ตำหนิไว้ และมองดูคนเที่ยงธรรมเพราะสันติชนจะมีอนาคต
38 แต่ผู้ละเมิดจะถูกทำลายเสียด้วยกันอนาคตของคนอธรรมจะถูกตัดออกไปเสีย
39 ความรอดของคนชอบธรรมมาจากพระเจ้าพระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของเขาในเวลายากลำบาก
40 พระเจ้าทรงช่วยเขาและทรงช่วยกู้เขาพระองค์ทรงช่วยกู้เขาจากคนอธรรมและทรงช่วยเขาให้รอดเพราะเขาทั้งหลายเข้าลี้ภัยในพระองค์