11 มีพยานมุ่งร้ายลุกขึ้นเขาถามถึงสิ่งที่ข้าพระองค์ไม่ทราบ
12 เขาสนองข้าพระองค์โดยทำชั่วตอบความดีจิตใจของข้าพระองค์ก็ตรมตรอม
13 ส่วนข้าพระองค์ เมื่อเขาป่วยข้าพระองค์สวมผ้ากระสอบข้าพระองค์ข่มใจตนเองด้วยการอดอาหารข้าพระองค์ซบหน้าลงที่อก อธิษฐาน
14 อย่างที่ข้าพระองค์เป็นทุกข์เพื่อเพื่อน หรือพี่น้องของข้าพระองค์ข้าพระองค์ออกไปเหมือนคนไว้ทุกข์ให้มารดาคอตกและร้องไห้คร่ำครวญ
15 แต่พอข้าพระองค์สะดุด เขาก็ชุมนุมกันอย่างชอบใจเขารวบรวมกันมาสู้กับข้าพระองค์นักเลงหัวไม้ซึ่งข้าพระองค์ไม่รู้จักได้ด่าว่าข้าพระองค์อย่างไม่หยุดยั้ง
16 เขาเยาะเย้ยยิ่งขึ้นๆอย่างหยาบคายขบเขี้ยวเคี้ยวฟันใส่ข้าพระองค์
17 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะนิ่งทอดพระเนตรอีกนานเท่าใดขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์จากการร้ายกาจของเขาช่วยชีวิตข้าพระองค์จากหมู่สิงห์หนุ่ม