5 เพราะความโง่เขลาของข้าพระองค์บาดแผลของข้าพระองค์จึงเหม็นและเน่าเปื่อย
6 ข้าพระองค์ค้อมลงและงอลงมากข้าพระองค์เดินเป็นทุกข์ไปวันยังค่ำ
7 เพราะบั้นเอวของข้าพระองค์ไหม้เต็มไปหมดและไม่มีความปกติในเนื้อหนังของข้าพระองค์
8 ข้าพระองค์ร่วงโรยและฟกช้ำทีเดียวข้าพระองค์ครวญครางเพราะความอลเวงในใจ
9 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ความปรารถนาทั้งสิ้นของข้าพระองค์ก็แจ้งอยู่กับพระองค์การถอนหายใจของข้าพระองค์คงไม่พ้นที่พระองค์ ทรงทราบ
10 หัวใจของข้าพระองค์เต้น และกำลังของข้าพระองค์หมดไปและความสว่างของนัยน์ตาของข้าพระองค์ก็ศูนย์ไปจากข้าพระองค์เสียแล้วด้วย
11 มิตรและเพื่อนของข้าพระองค์ยืนเด่นอยู่ห่าง จากภัยพิบัติของข้าพระองค์และญาติของข้าพระองค์ยืนห่างออกไปไกลโพ้น