7 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บัดนี้ข้าพระองค์จะรอคอยอะไรความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์
8 ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ไว้จากการละเมิด ของข้าพระองค์อย่าให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของคนโง่
9 ข้าพระองค์เป็นใบ้ ข้าพระองค์ไม่อ้าปากเป็นพระองค์เองที่ทรงกระทำเช่นนั้น
10 ขอทรงถอนทัณฑ์จากข้าพระองค์เสียเถิดข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยพระหัตถ์ของพระองค์
11 เมื่อพระองค์ทรงตีสอนมนุษย์ด้วยการขนาบเพราะเรื่องบาปพระองค์ทรงเผาผลาญสิ่งที่เขารักเสียอย่างแมลงเม่ามนุษย์ทุกคนเป็นแต่ลมหายใจแน่ทีเดียว”
12 “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงสดับคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขอทรงเงี่ยพระกรรณแก่การร้องทูลของข้าพระองค์ขออย่าทรงเฉยเมยต่อน้ำตาของข้าพระองค์เพราะข้าพระองค์เป็นแต่แขกที่ผ่านไปของพระองค์เป็นคนที่อาศัยอยู่ อย่างบรรพบุรุษของข้าพระองค์
13 ขอทรงเมินพระพักตร์จากข้าพระองค์ เพื่อข้าพระองค์จะเบิกบานขึ้นก่อนที่ข้าพระองค์จะจากไปและไม่มีอยู่อีก”