3 ข้าพระองค์อ่อนระอาใจด้วยเหตุร้องไห้คอของข้าพระองค์แห้งผากตาของข้าพระองค์มัวลงด้วยการคอยท่าพระเจ้าของข้าพระองค์
4 บรรดาคนที่เกลียดชังข้าพระองค์โดย ไร้เหตุมีมากยิ่งกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์คนที่ทำลายข้าพระองค์ก็มีอิทธิพลคือผู้ที่เป็นพวกศัตรูของข้าพระองค์อย่างไม่มีเหตุบัดนี้ข้าพระองค์จะต้องส่งคืนสิ่งที่ข้าพระองค์มิได้ขโมยไปหรือ
5 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงทราบถึงความโง่ของข้าพระองค์ความผิดที่ข้าพระองค์กระทำแล้วจะซ่อนไว้จากพระองค์ไม่ได้
6 ข้าแต่พระเจ้าจอมโยธาขออย่าให้บรรดาผู้ที่หวังใจในพระองค์ได้รับความอายเพราะข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของอิสราเอลขออย่าให้บรรดาผู้ที่เสาะพระองค์ได้ความอัปยศเพราะข้าพระองค์
7 ที่ข้าพระองค์ทนการเยาะเย้ยที่ความอับอายได้คลุมหน้าข้าพระองค์ ไว้ก็เพราะเห็นแก่พระองค์
8 ข้าพระองค์กลายเป็นแขกแปลกหน้าของพี่น้องและเป็นคนต่างด้าวของบุตรแห่งมารดาข้าพระองค์
9 ความร้อนใจในเรื่องพระนิเวศของพระองค์ได้ท่วมท้น ข้าพระองค์และคำเยาะเย้ยของบรรดาผู้ที่เยาะเย้ยพระองค์ตกแก่ ข้าพระองค์