12 ผู้ที่กล่าวว่า “ให้เราเอาทุ่งหญ้าของพระเจ้ามาเป็นกรรมสิทธิ์ของเราเถิด”
13 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ขอทรงทำเขาให้เหมือนผงคลี ที่วนเวียนเหมือนแกลบต่อหน้าลม
14 อย่างไฟเผาผลาญป่าไม้อย่างเปลวเพลิงที่ให้ภูเขาลุกโพลง
15 ขอทรงติดตามเขาไปด้วยพายุของพระองค์และทรงทำให้เขาคร้ามกลัวด้วยวาตะ
16 ทรงให้หน้าของเขามีความอายข้าแต่พระเจ้า เพื่อเขาจะได้แสวงพระนามของพระองค์
17 ขอให้เขาอับอาย และกลัวอยู่เป็นนิตย์ให้เขาอดสูและพินาศไป
18 ให้เขาทั้งหลายทราบว่าพระองค์ผู้เดียวผู้ทรงพระนามว่าพระเยโฮวาห์ทรงเป็นผู้สูงสุดเหนือแผ่นดินโลกทั้งสิ้น