9 เขาซุ่มอยู่ในที่ลับเหมือนสิงห์อยู่ในที่กำบังเพื่อจับคนยากจนแล้วเขาฉุดลากคนยากจนมาด้วยตาข่ายของเขา
10 คนไร้ที่พึ่งก็ถูกกดให้จมลงและล้มลงด้วยกำลังของคนอธรรมนั้น
11 คนอธรรมนั้นคิดในใจว่า “พระเจ้าลืมแล้วพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์และจะไม่ทรงเห็นเลย”
12 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงลุกขึ้น ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงชูพระหัตถ์ของพระองค์ขึ้นขออย่าทรงลืมคนที่ทุกข์ใจ
13 ไฉนคนอธรรมจึงประณามพระเจ้าและกล่าวในใจของตนเองว่า “พระองค์จะไม่ทรงเอาเรื่องเอาราว”
14 พระองค์ทรงเห็น เออ พระองค์ทรงพิเคราะห์ความยากลำบากและความเดือดร้อนแล้วเพื่อพระองค์จะได้ทรงดำเนินคดีคนไร้ที่พึ่งมอบตัวไว้กับพระองค์พระองค์ทรงเป็นผู้ช่วยคนกำพร้าพ่อ
15 ขอพระองค์ทรงหักแขนของคนอธรรมและคนกระทำชั่วขอทรงค้นความอธรรมของเขาออกมาจนหมดสิ้น