3 ผู้ทรงวางคานของที่ประทับอันสูงของพระองค์ไว้ในน้ำผู้ทรงใช้เมฆเป็นราชรถผู้ทรงประทับไปบนปีกของลม
4 ผู้ทรงใช้ลมเป็นทูตสื่อสารของพระองค์ไฟและเปลวเป็นผู้รับใช้ของพระองค์
5 พระองค์ทรงตั้งแผ่นดินโลกไว้บนรากฐานของมันเพื่อมิให้มันหวั่นไหวเป็นนิตย์
6 พระองค์ทรงคลุมมันไว้ด้วยน้ำลึกอย่างด้วยเครื่องนุ่งห่มน้ำอยู่เหนือภูเขา
7 เมื่อพระองค์ทรงขนาบ น้ำนั้นก็หนีไปพอได้ยินเสียงฟ้าร้องของพระองค์ มันก็วิ่งไป
8 (ภูเขาโผล่ขึ้นมา หุบเขาทรุดลงไป)ไปยังที่ซึ่งพระองค์ทรงกำหนดไว้ให้น้ำนั้น
9 พระองค์ทรงวางขอบเขตมิให้มันข้ามเพื่อมิให้มันคลุมแผ่นดินโลกอีก