14 ขอให้ความบาปผิดของบรรพบุรุษของเขายังเป็นที่จำ ได้อยู่ต่อพระพักตร์พระเจ้าอย่าให้บาปของมารดาเขาลบเลือนไป
15 ขอให้บาปนั้นอยู่ต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้าเป็นนิตย์เพื่อพระองค์จะทรงตัดอนุสรณ์ของเขาเหล่านั้นเสีย จากแผ่นดินโลก
16 เพราะเขาไม่จดจำที่จะแสดงความเอ็นดูแต่ไล่ข่มเหงคนจนและคนขัดสนและคนใจท้อเพื่อจะฆ่าเสีย
17 เขารักที่จะแช่ง ขอให้คำแช่งตกบนเขาเขาไม่ชอบการให้พร ขอพรจงห่างไกลจากเขา
18 เขาเอาการแช่งห่มต่างเสื้อผ้าของเขาขอให้ซึมเข้าไปในกายของเขาอย่างน้ำขอให้ซึมเข้าไปในกระดูกของเขาอย่างน้ำมัน
19 ให้เหมือนเครื่องแต่งกายที่คลุมเขาอยู่เหมือนเข็มขัดที่คาดเขาไว้เสมอ
20 ทั้งนี้ขอให้เป็นบำเหน็จจากพระเจ้า แก่โจทก์ของข้าพระองค์แก่ผู้ที่กล่าวร้ายต่อชีวิตของข้าพระองค์