119 พระองค์ทรงทิ้งบรรดาคนอธรรมของแผ่นดินโลกเหมือน ทิ้งขี้แร่เพราะฉะนั้นข้าพระองค์รักบรรดาพระโอวาทของพระองค์
120 เนื้อหนังข้าพระองค์สั่นเทิ้มเพราะเกรงกลัวพระองค์และข้าพระองค์กลัวคำพิพากษาของพระองค์(น)
121 ข้าพระองค์ได้กระทำสิ่งที่ยุติธรรมและถูกต้องขออย่าทรงละข้าพระองค์แก่ผู้บีบบังคับข้าพระองค์
122 ขอทรงเป็นประกันเพื่อช่วยผู้รับใช้ของพระองค์ขออย่าทรงให้คนโอหังบีบบังคับข้าพระองค์
123 นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวมืดไป ด้วยคอยความรอดของพระองค์และคอยพระดำรัสชอบธรรมของพระองค์สำเร็จ
124 ขอทรงกระทำแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ตามความรัก มั่นคงของพระองค์และขอทรงสอนกฎเกณฑ์ของพระองค์แก่ข้าพระองค์
125 ข้าพระองค์เป็นผู้รับใช้ของพระองค์ ขอประทานความ เข้าใจแก่ข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะรู้ถึงบรรดาพระโอวาทของพระองค์