160 สาระสำคัญแห่งพระวจนะของพระองค์ คือความจริงและกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์ทุกข้อ ดำรงอยู่เป็นนิตย์(พ)
161 เจ้านายได้ข่มเหงข้าพระองค์โดยปราศจากเหตุแต่จิตใจของข้าพระองค์ตะลึงพรึงเพริดเพราะ พระวจนะของพระองค์
162 ข้าพระองค์เปรมปรีดิ์เพราะพระดำรัสของพระองค์อย่างผู้ซึ่งพบของที่ถูกริบมาเป็นอันมาก
163 ข้าพระองค์เกลียดและสะอิดสะเอียนต่อความเท็จแต่ข้าพระองค์รักพระธรรมของพระองค์
164 ข้าพระองค์สรรเสริญพระองค์วันละเจ็ดครั้งเหตุเรื่องกฎหมายอันชอบธรรมของพระองค์
165 บุคคลเหล่านั้นที่รักพระธรรม ของพระองค์ มีสันติภาพใหญ่ยิ่งไม่มีสิ่งใดกระทำให้เขาสะดุดได้
166 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์หวังในความรอดของพระองค์และข้าพระองค์ทำตามพระบัญญัติของพระองค์