51 คนโอหังเย้ยหยันข้าพระองค์ยิ่งนักแต่ข้าพระองค์ไม่หันเสียจากพระธรรมของพระองค์
52 เมื่อข้าพระองค์คิดถึงกฎหมายของพระองค์แต่โบราณกาลข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ได้รับความเล้าโลมใจ
53 ความกริ้วอันเร่าร้อนฉวยข้าพระองค์ไว้ เพราะเหตุคนอธรรมผู้ละทิ้งพระธรรมของพระองค์
54 กฎเกณฑ์ของพระองค์ได้เป็นบทเพลงของข้าพระองค์ในเรือนที่ข้าพระองค์อาศัยอยู่นั้น
55 ข้าแต่พระเจ้า ในกลางคืนข้าพระองค์ ระลึกถึงพระนามของพระองค์และปฏิบัติตามพระธรรมของพระองค์
56 พระพรนี้ได้ตกมายังข้าพระองค์คือที่ข้าพระองค์รักษาข้อบังคับของพระองค์ไว้(ซ)
57 พระเจ้าทรงเป็นส่วนของข้าพระองค์ข้าพระองค์สัญญาที่จะปฏิบัติตามพระวจนะของพระองค์