82 นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวมืดไป ด้วยคอยพระดำรัสของพระองค์ข้าพระองค์ทูลถามว่า “เมื่อไรพระองค์จะทรงเล้าโลมข้าพระองค์”
83 เพราะว่าข้าพระองค์เป็นเหมือนถุงหนังเหล้าองุ่นถูกรมควันแต่ข้าพระองค์ยังไม่ลืมกฎเกณฑ์ของพระองค์
84 ผู้รับใช้ของพระองค์ต้องทนอยู่นานเท่าไรพระองค์จะทรงกระทำการพิพากษาบรรดา ผู้ข่มเหงข้าพระองค์เมื่อไร
85 คนโอหังได้ขุดหลุมพรางดักข้าพระองค์ซึ่งไม่สอดคล้องกับพระธรรมของพระองค์
86 พระบัญญัติของพระองค์ทั้งสิ้นแน่นอนเขาข่มเหงข้าพระองค์ด้วยความเท็จ ขอทรงช่วย ข้าพระองค์ด้วย
87 เขาเกือบจะทำให้ข้าพระองค์ดับชีพไปจาก แผ่นดินโลกแล้วแต่ข้าพระองค์ไม่ทอดทิ้งข้อบังคับของพระองค์
88 ขอทรงสงวนชีวิตข้าพระองค์ไว้ด้วยความรัก มั่นคงของพระองค์เพื่อข้าพระองค์จะปฏิบัติตามพระโอวาทแห่ง พระโอษฐ์ของพระองค์(ต)