4 ท่านธรรมิกชนของพระองค์เอ๋ย จงร้องสรรเสริญพระเจ้าและถวายโมทนาแก่พระนามบริสุทธิ์ของพระองค์
5 เพราะพระพิโรธของพระองค์นั้นเป็นแต่ชั่วขณะหนึ่งและความโปรดปรานของพระองค์นั้นตลอดชีวิตการร้องไห้อาจจะอ้อยอิ่งอยู่สักคืนหนึ่งแต่ความชื่นบานจะมาเวลาเช้า
6 ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์พูด ในความเจริญรุ่งเรืองของข้าพระองค์ว่า“ข้าพเจ้าจะไม่หวั่นไหวเลย”
7 ข้าแต่พระเจ้า โดยความโปรดปรานของพระองค์พระองค์ทรงสถาปนาข้าพระองค์ไว้อย่างภูเขาเข้มแข็งพอพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์ของพระองค์ข้าพระองค์ก็ลำบากใจ
8 ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์และข้าพระองค์ได้วิงวอนพระเจ้าว่า
9 “ถ้าข้าพระองค์ตาย พระองค์จะได้กำไรอะไรคือเมื่อข้าพระองค์ลงไปยังปากแดนผู้ตายผงคลีจะสรรเสริญพระองค์หรือมันจะบอกเล่าเรื่องความสัตย์จริงของพระองค์หรือ
10 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงสดับและทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเป็นผู้อุปถัมภ์ของข้าพระองค์”