21 เขาอ้าปากกว้างใส่ข้าพระองค์เขากล่าวว่า “ว่าไง ว่าไงเราเห็นกับตาแล้ว”
22 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทอดพระเนตรแล้ว ขออย่าทรงนิ่งเสียข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขออย่าทรงสถิตไกลข้าพระองค์
23 ข้าแต่พระเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงร้อนพระทัยตื่นขึ้นเพื่อเห็นแก่สิทธิของข้าพระองค์ เพื่อเห็นแก่เรื่องของข้าพระองค์เถิด
24 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ขอทรงให้ความยุติธรรมแก่ข้าพระองค์ตามความ ชอบธรรมของพระองค์และขออย่าให้เขาเปรมปรีดิ์เหนือข้าพระองค์
25 อย่าให้เขาทั้งหลายรำพึงว่า“เอ้อเฮอ เราได้ตามใจปรารถนาของเรา”อย่าให้เขากล่าวได้ว่า “เราได้กลืนเขาเสียแล้ว”
26 ขอให้เขาได้อายและได้ความยุ่งยากด้วยกันคือเขาผู้เปรมปรีดิ์เพราะความลำเค็ญของข้าพระองค์ให้เขาได้ห่มความอายและความอัปยศคือผู้ที่เขาอวดตัวสู้ข้าพระองค์
27 ขอให้บรรดาผู้ที่เห็นชอบในชัยชนะของข้าพระองค์โห่ร้องและยินดีและกล่าวอยู่เสมอว่า“พระเจ้านั้นใหญ่ยิ่งพระองค์ผู้ทรงปีติยินดีในสวัสดิภาพของผู้รับใช้ของพระองค์”