11 มิตรและเพื่อนของข้าพระองค์ยืนเด่นอยู่ห่าง จากภัยพิบัติของข้าพระองค์และญาติของข้าพระองค์ยืนห่างออกไปไกลโพ้น
12 และบรรดาผู้ที่แสวงชีวิตของข้าพระองค์ได้วางบ่วงไว้บรรดาผู้ที่คิดทำร้ายข้าพระองค์พูดเป็นอุบายและภาวนาถึงการทรยศอยู่วันยังค่ำ
13 แต่ข้าพระองค์เหมือนคนหูหนวกข้าพระองค์ไม่ได้ยินเหมือนคนใบ้ผู้ไม่อ้าปากของเขา
14 พ่ะย่ะค่ะ ข้าพระองค์เหมือนคนที่ไม่ได้ยินซึ่งในปากของเขาไม่มีการตัดพ้อ
15 ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์รอคอยพระองค์ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ คือพระองค์ผู้ที่จะตรัสตอบข้าพระองค์
16 เพราะข้าพระองค์อธิษฐานว่า “ขอเพียงอย่าให้เขาเปรมปรีดิ์ เพราะข้าพระองค์คือผู้ที่โอ้อวดต่อข้าพระองค์ เมื่อเท้าข้าพระองค์พลาดไป”
17 เพราะข้าพระองค์จะล้มแล้วและความเจ็บปวดอยู่กับข้าพระองค์เสมอ