5 ดูเถิด พระองค์ทรงกระทำให้วันเวลาของข้าพระองค์ ยาวสองสามฝ่ามือเท่านั้นชั่วชีวิตของข้าพระองค์ ไม่เท่าไรเลย เฉพาะพระพักตร์พระองค์มนุษย์ทุกคนดำรงอยู่อย่างลมหายใจแน่ทีเดียว
6 มนุษย์ไปๆมาๆอย่างเงาแน่ทีเดียวเขาทั้งหลายยุ่งอยู่เปล่าๆแน่ทีเดียวมนุษย์โกยกองไว้ และไม่ทราบว่าใครจะเก็บไป”
7 “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บัดนี้ข้าพระองค์จะรอคอยอะไรความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์
8 ขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์ไว้จากการละเมิด ของข้าพระองค์อย่าให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากของคนโง่
9 ข้าพระองค์เป็นใบ้ ข้าพระองค์ไม่อ้าปากเป็นพระองค์เองที่ทรงกระทำเช่นนั้น
10 ขอทรงถอนทัณฑ์จากข้าพระองค์เสียเถิดข้าพระองค์ร่วงโรยไปด้วยพระหัตถ์ของพระองค์
11 เมื่อพระองค์ทรงตีสอนมนุษย์ด้วยการขนาบเพราะเรื่องบาปพระองค์ทรงเผาผลาญสิ่งที่เขารักเสียอย่างแมลงเม่ามนุษย์ทุกคนเป็นแต่ลมหายใจแน่ทีเดียว”