7 แล้วข้าพระองค์ทูลว่า “ข้าพระองค์มาแล้ว พระเจ้าข้าในหนังสือม้วนก็มีเขียนเรื่องข้าพระองค์
8 ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ปีติยินดีที่กระทำตามน้ำพระทัยพระองค์พระธรรมของพระองค์อยู่ในจิตใจของ ข้าพระองค์”
9 ข้าพระองค์ได้บอกข่าวเรื่องการช่วยกู้ที่ในชุมนุมชนใหญ่ข้าแต่พระเจ้า ตามที่พระองค์ทรงทราบแล้วข้าพระองค์มิได้ยับยั้งริมฝีปากของข้าพระองค์ไว้เลย
10 ข้าพระองค์มิได้งำการอันชอบธรรมของพระองค์ไว้แต่ในจิตใจของข้าพระองค์ข้าพระองค์ได้พูดถึงความสัตย์ซื่อและความรอดของพระองค์ข้าพระองค์มิได้ปิดบังความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์ไว้จากชุมนุมชนใหญ่โตนั้น
11 ข้าแต่พระเจ้า ขอพระองค์อย่าทรงยึดเหนี่ยวพระกรุณาคุณของพระองค์จากข้าพระองค์ขอให้ความรักมั่นคงและความสัตย์ซื่อของพระองค์สงวนข้าพระองค์ไว้เป็นนิตย์
12 เพราะความชั่วได้ล้อมข้าพระองค์ไว้อย่างนับไม่ถ้วนความบาปผิดของข้าพระองค์ตามทันข้าพระองค์จนข้าพระองค์มองอะไรไม่เห็นมันมากกว่าเส้นผมบนศีรษะข้าพระองค์จิตใจของข้าพระองค์ก็ฝ่อไป
13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพอพระทัยที่จะช่วยกู้ข้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงเร่งมาสงเคราะห์ข้าพระองค์เถิด