6 เมื่อคนหนึ่งคนใดมาเห็นข้าพระองค์ เขาพูดเท็จขณะที่ใจของเขาเก็บเรื่องร้ายเมื่อเขาออกไปเขาก็ป่าวร้องไป
7 ทุกคนที่เกลียดข้าพระองค์ เขาซุบซิบกันถึงเรื่องข้าพระองค์เขาปองร้ายต่อข้าพระองค์
8 เขาทั้งหลายกล่าวว่า “มีสิ่งร้ายเข้าไปอยู่ในตัวเขาแล้วเขาจะไม่ลุกไปจากที่ที่เขานอนนั้นอีก”
9 แม้ว่าเพื่อนในอกของข้าพระองค์ ผู้ซึ่งข้าพระองค์ไว้วางใจผู้รับประทานอาหารของข้าพระองค์ก็ยกส้นเท้าใส่ข้าพระองค์
10 ข้าแต่พระเจ้า ขอแต่พระองค์ทรงพระกรุณาต่อข้าพระองค์ขอทรงยกข้าพระองค์ขึ้น เพื่อข้าพระองค์จะสนองเขา
11 โดยข้อนี้ ข้าพระองค์ทราบว่า พระองค์ทรง พอพระทัยในข้าพระองค์คือศัตรูของข้าพระองค์ไม่ได้ชนะข้าพระองค์
12 แต่พระองค์ทรงค้ำชูข้าพระองค์ไว้ เพราะความสัตย์สุจริตของข้าพระองค์และทรงตั้งข้าพระองค์ไว้ต่อเบื้องพระพักตร์พระองค์เป็นนิตย์