14 พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นขี้ปากท่ามกลางบรรดาประชาชาติเป็นที่หัวเราะท่ามกลางชาติทั้งหลาย
15 ความอัปยศอดสูอยู่ตรงหน้าข้าพระองค์วันยังค่ำและความอับอายคลุมหน้าข้าพระองค์
16 เนื่องด้วยคำของคนเยาะเย้ย และคนด่าทอเนื่องด้วยศัตรูและผู้แก้แค้น
17 สิ่งทั้งปวงนี้เกิดแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายแม้ว่าข้าพระองค์ไม่ลืมพระองค์หรือทุจริตต่อพันธสัญญาของพระองค์
18 จิตใจของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้หันกลับย่างเท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้พรากจาก พระมรรคาของพระองค์
19 พระองค์ยังทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายแหลกลาญ ในที่ของหมาป่าและคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายไว้ด้วยเงามัจจุราช
20 ถ้าเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเราหรือพนมมือของเราให้แก่พระอื่น