17 สิ่งทั้งปวงนี้เกิดแก่ข้าพระองค์ทั้งหลายแม้ว่าข้าพระองค์ไม่ลืมพระองค์หรือทุจริตต่อพันธสัญญาของพระองค์
18 จิตใจของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้หันกลับย่างเท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็มิได้พรากจาก พระมรรคาของพระองค์
19 พระองค์ยังทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายแหลกลาญ ในที่ของหมาป่าและคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายไว้ด้วยเงามัจจุราช
20 ถ้าเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเราหรือพนมมือของเราให้แก่พระอื่น
21 พระเจ้าจะไม่ทรงทราบเรื่องนี้หรือเพราะพระองค์ทรงทราบความลึกลับของจิตใจ
22 เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกฆ่าวันยังค่ำและนับว่าเป็นแกะสำหรับเอาไปฆ่า
23 องค์พระผู้เป็นเจ้าเจ้าข้า ขอทรงตื่นเถิดข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ไฉนพระองค์บรรทมอยู่ขอทรงตื่นเถิดพระเจ้าข้า ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์เสียตลอดกาล