1 คนโง่รำพึงอยู่ในใจของตนว่า “ไม่มีพระเจ้า”เขาทั้งหลายก็เสื่อมทรามกระทำความบาปผิดที่น่าเกลียดน่าชังไม่มีสักคนเดียวที่กระทำดี
2 พระเจ้าทรงมองลงมาจากฟ้าสวรรค์ดูบุตรชายทั้งหลายของมนุษย์ว่าจะมีคนใดบ้างที่ฉลาดที่เสาะหาพระเจ้า
3 เขาทั้งหลายก็ถดถอยไปหมดเขาทั้งหลายก็เสื่อมทรามเหมือนกันสิ้นไม่มีสักคนเดียวที่กระทำดีไม่มีเลย
4 เหล่าคนที่กระทำชั่วไม่รู้หรือคือผู้ที่กินประชากรของเราอย่างกินขนมปังและไม่ร้องทูลพระเจ้า
5 เขาทั้งหลายจะอยู่ที่นั่นอย่างสยดสยองเป็นที่ยิ่งสยดสยองอย่างที่ไม่เคยเป็นเพราะพระเจ้าจะทรงกระจายกระดูกของคนที่ตั้งค่ายสู้เจ้าพระองค์ทรงให้เขาทั้งหลายได้อาย เพราะพระเจ้าทรงปฏิเสธเขา