3 ข้าพระองค์บ้าไปเพราะเสียงของศัตรูเพราะการบีบบังคับของคนอธรรมเหตุว่าเขานำความทุกข์ยากลำบากมาให้ข้าพระองค์และเขาบ่มความเกลียดชังข้าพระองค์โดยความโกรธ
4 จิตใจของข้าพระองค์ระทมอยู่ในข้าพระองค์ความสยดสยองของมัจจุราชตกเหนือข้าพระองค์
5 ความกลัวและความสะทกสะท้านมาเหนือข้าพระองค์ความหวาดเสียวท่วมข้าพระองค์
6 และข้าพระองค์ว่า “โอ ข้าอยากมีปีกอย่างนกพิราบจะได้บินหนีไปและอยู่สงบ
7 เออ ข้าจะได้พเนจรไปไกลข้าจะได้พักอยู่ในถิ่นทุรกันดาร
8 ข้าจะได้รีบไปหาที่กำบังจากลมดุเดือดและพายุ”
9 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงทำลายเสีย และให้ภาษาของเขายุ่งเหยิงไปเพราะข้าพระองค์เห็นความทารุณ และการโกลาหลที่ในนคร