7 เขาอยู่ที่นั่นอย่างไรล่ะ ปากของเขายังพ่นอยู่และมีดาบที่ริมฝีปากของมันเพราะมันคิดว่า “ใครจะฟังเรา”
8 ข้าแต่พระเจ้า แต่พระองค์ทรงหัวเราะเยาะเขาพระองค์ทรงเยาะเย้ยประชาชาติทั้งปวง
9 ข้าแต่พระกำลังของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะคอยเฝ้าพระองค์ข้าแต่พระเจ้า เพราะพระองค์ ทรงเป็นป้อมปราการของข้าพระองค์
10 พระเจ้าของข้าพเจ้าจะพบข้าพเจ้าด้วยความรักมั่นคง ของพระองค์พระเจ้าจะทรงให้ข้าพเจ้ามองเห็นพวกศัตรูของข้าพเจ้าแพ้
11 ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระโล่ของข้าพระองค์ทั้งหลายขออย่าทรงสังหารเขาเสีย เกรงว่าชนชาติของข้าพระองค์จะลืมขอให้เขาระหกระเหินไปด้วยฤทธานุภาพของพระองค์และทำให้เขาล้มลง
12 เพราะบาปปากของเขา และเพราะถ้อยคำริมฝีปากของเขาขอให้เขาติดกับโดยความเย่อหยิ่งของเขาเพราะการแช่งสาปและการมุสาซึ่งเขาเปล่งออกมานั้น
13 ขอทรงเผาผลาญเขาเสียโดยพระพิโรธขอทรงเผาผลาญเขาจนเขาไม่เหลือเลยแล้วคนจะทราบว่าพระเจ้าทรงปกครองเหนือยาโคบถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก