7 ข้าแต่พระเจ้า เมื่อพระองค์เสด็จนำ หน้าประชากรของพระองค์เมื่อพระองค์เสด็จไปตามถิ่นทุรกันดาร
8 แผ่นดินโลกก็หวั่นไหว ท้องฟ้าก็เทฝนลงมาต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้าภูเขาซีนายโน้มสั่นสะเทือนต่อเบื้องพระพักตร์พระเจ้าคือพระเจ้าของอิสราเอล
9 ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงเทฝนอุดมลงเมื่อมรดกของพระองค์อ่อนโหย พระองค์ทรงฟื้นขึ้นใหม่
10 ประชากรของพระองค์ก็มาอาศัยในนั้นข้าแต่พระเจ้า โดยความดีของพระองค์ พระองค์ทรงจัดเตรียมไว้ให้แก่คนขัดสน
11 องค์พระผู้เป็นเจ้าประทานพระวจนะพวกผู้หญิงที่นำข่าวดี ก็เป็นพวกใหญ่โต
12 ประกาศว่า “บรรดาพระราชาของกองทัพทั้งหลาย เขาหนีไป เขาหนีไป”ผู้หญิงที่อยู่บ้านก็เอาข้าวของที่ริบมาได้แบ่งกัน
13 เมื่อท่านทั้งหลายนอนอยู่ท่ามกลางคอกแกะปีกนกพิราบก็อาบเงินและขนก็แวววาวไปด้วยทอง