10 เมื่อข้าพระองค์ถ่อมใจลงด้วยการอดอาหารมันกลายเป็นการเยาะเย้ยข้าพระองค์
11 เมื่อข้าพระองค์ใช้ผ้ากระสอบเป็นเครื่องนุ่งห่มข้าพระองค์กลับเป็นขี้ปากของเขา
12 คนที่นั่งที่ประตูเมืองก็พูดเรื่องข้าพระองค์คนขี้เมาแต่งเพลงร้องว่าข้าพระองค์
13 ข้าแต่พระเจ้า แต่ส่วนข้าพระองค์ ข้าพระองค์อธิษฐานต่อพระองค์ข้าแต่พระเจ้า ในเวลาอันเหมาะสมโดยความรักมั่นคงอันอุดมของพระองค์ ขอทรงโปรดตอบข้าพระองค์ด้วยความอุปถัมภ์อย่างวางใจได้
14 ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้พ้นจากจมลงในเลนขอทรงช่วยกู้ข้าพระองค์จากคนที่เกลียดชังข้าพระองค์และจากน้ำลึก
15 ขออย่าให้น้ำท่วมข้าพระองค์หรือน้ำที่ลึกกลืนข้าพระองค์เสียหรือปากแดนผู้ตายงับข้าพระองค์ไว้
16 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงตอบข้าพระองค์ เพราะความรักมั่นคงของพระองค์นั้นเลิศขอทรงหันมาหาข้าพระองค์ตามพระกรุณาอันอุดมของพระองค์