20 การเยาะเย้ยกระทำให้จิตใจข้าพระองค์ชอกช้ำข้าพระองค์จึงหมดกำลังใจข้าพระองค์มองหาผู้สงสาร แต่ก็ไม่มีหาผู้เล้าโลม แต่ข้าพระองค์หาไม่พบ
21 เขาให้ดีหมีแก่ข้าพระองค์เป็นอาหารให้น้ำส้มสายชูแก่ข้าพระองค์ดื่มแก้ กระหาย
22 ขอให้สำรับที่อยู่ตรงหน้าเขาเองเป็นกับดักเขาและการเลี้ยงในพิธีสักการบูชาเป็นบ่วง
23 ขอให้นัยน์ตาของเขามืด เพื่อเขาจะไม่เห็นและทำบั้นเอวเขาให้สั่นสะเทือนเรื่อยไป
24 ขอทรงเทความกริ้วลงเหนือเขาและให้ความกริ้วอันเผาร้อนตามทันเขา
25 ขอให้ค่ายของเขาร้างเปล่าอย่าให้ผู้ใดพักอยู่ในเต็นท์ของเขา
26 เพราะเขาได้ข่มเหง ผู้ที่พระองค์ทรงเฆี่ยนตีเขาเล่าถึงความเจ็บปวดของผู้ที่พระองค์ให้บาดเจ็บแล้ว