1 ข้าพระองค์ทั้งหลายขอโมทนาพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ทั้งหลายขอโมทนาพระนามของพระองค์อยู่ใกล้ เขาเล่าถึงพระราชกิจอัศจรรย์ของพระองค์
2 ถึงเวลาซึ่งเราได้กำหนดไว้เราจะพิพากษาด้วยความเที่ยงธรรม
3 เมื่อแผ่นดินโลกโคลงเคลง พร้อมทั้งบรรดาชาวแผ่นดินโลกนั้นผู้ที่รักษาเสาหานของมันให้มั่นอยู่ คือเราเอง
4 เราพูดกับคนโอ้อวดว่า “อย่าโอ้อวด”และแก่คนอธรรมว่า “อย่ายกหัวของเจ้าขึ้น
5 อย่ายกหัวของเจ้าขึ้นให้สูงหรือพูดจาอย่างยโส”
6 เพราะการยกขึ้นนั้นมิได้มาจากทิศตะวันออกหรือทิศตะวันตกและมิใช่มาจากถิ่นทุรกันดาร
7 แต่เป็นพระเจ้าผู้ทรงกระทำการพิพากษาทรงให้คนหนึ่งลง และทรงยกอีกคนหนึ่งขึ้น