29 เขาได้รับประทานอิ่มดีเพราะพระองค์ประทานสิ่งที่เขาอยาก
30 แต่ก่อนที่เขาจะหายอยากขณะที่อาหารยังอยู่ในปากของเขา
31 พระพิโรธของพระเจ้าพลุ่งขึ้นต่อเขาและพระองค์ทรงสังหารคนฉกรรจ์ที่สุดของเขาเสียและทรงคว่ำคนหนุ่มในอิสราเอลเสีย
32 ถึงมีเรื่องทั้งสิ้นนี้ เขาก็ยังกระทำบาปเขามิได้เชื่อถือการอัศจรรย์ของพระองค์
33 พระองค์จึงทรงกระทำให้วันของเขาหายไปดังลมหายใจและทรงให้ปีของเขาหายไปอย่างสยดสยอง
34 เมื่อพระองค์ทรงสังหารเขา เขาแสวงหาพระองค์เขาได้กลับมาแสวงพระเจ้าด้วยใจร้อนรน
35 เขาระลึกว่าพระเจ้าทรงเป็นพระศิลาของเขาและพระเจ้าองค์สูงสุดเป็นพระผู้ไถ่ของเขา