12 เพราะพระองค์ทรงแก้แค้นแทนโลหิตและทรงเอา พระทัยใส่ในเขาทั้งหลายพระองค์มิได้ทรงลืมคำร้องทุกข์ของผู้ถูกกดขี่
13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงพระกรุณาแก่ข้าพระองค์ขอทรงทอดพระเนตรว่าข้าพระองค์ต้อง ทนทุกข์ทรมานเพราะคนที่เกลียดชังข้าพระองค์เพียงใดข้าแต่พระองค์ ผู้ทรงยกข้าพระองค์ขึ้น จากประตูของความตาย
14 เพื่อข้าพระองค์จะกล่าวคำสรรเสริญพระองค์และจะเปรมปรีดิ์ในการช่วยกู้ของพระองค์ที่ในประตูทั้งหลายแห่งชาวศิโยน5
15 บรรดาประชาชาติได้จมลงในหลุมซึ่งเขาทำไว้และเท้าของเขาติดตาข่ายซึ่งเขาเองซ่อนดักไว้
16 พระเจ้าทรงเผยพระองค์ให้ปรากฏแจ้ง แล้วพระองค์ทรงพิพากษาทรงดักคนอธรรมด้วยกิจการของเขาเอง
17 คนอธรรมจะต้องถอยไปสู่แดนผู้ตายคือ ประชาชาติทั้งมวลที่ลืมพระเจ้า
18 เพราะพระองค์จะไม่ทรงลืมคนขัดสนเสมอไปและความหวังของคนยากจนจะไม่พินาศไปเป็นนิตย์