8 พระองค์ทรงตั้งความผิดบาปของข้าพระองค์ไว้ต่อพระพักตร์พระองค์ทรงตั้งบาปลับๆของข้าพระองค์ไว้ในสว่างแห่งพระพักตร์ของพระองค์
9 วันทั้งปวงของข้าพระองค์ทั้งหลายสิ้นไปใต้พระพิโรธ ของพระองค์กำหนดปีของข้าพระองค์สิ้นสุดลงอย่างเสียงถอนหายใจ
10 กำหนดปีของข้าพระองค์คือเจ็ดสิบหรือสุดแต่เรื่องกำลัง ก็ถึงแปดสิบแต่ช่วงชีวิตนั้นมีแต่งานและความลำบากไม่ช้าก็สูญไปและข้าพระองค์ก็จากไป
11 ผู้ใดจะทราบถึงฤทธิ์ความกริ้วของพระองค์และพระพิโรธของพระองค์ตามความเกรงกลัวพระองค์
12 ขอพระองค์ทรงสอนให้นับวันของข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะมีจิตใจที่มีปัญญา
13 ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงหันมาเถิดพระเจ้าข้า หรือยังอีกนานเท่าใดขอทรงมีความสงสารบรรดาผู้รับใช้ของพระองค์
14 ขอทรงให้ข้าพระองค์ทั้งหลายอิ่มในเวลาเช้าด้วยความรัก มั่นคงของพระองค์เพื่อข้าพระองค์ทั้งหลายจะได้เปรมปรีดิ์และยินดีตลอด วันเวลาของข้าพระองค์