2 ข้าแต่ผู้พิพากษาโลก ขอทรงลุกขึ้นให้คนโอหังได้รับผลสนองอันสมกับเขา
3 ข้าแต่พระเจ้า คนอธรรมจะนานเท่าใดคนอธรรมจะลิงโลดอยู่นานเท่าใด
4 เขาพล่าม เขาพูดอย่างจองหองคนกระทำชั่วทั้งปวง เขาโอ้อวด
5 ข้าแต่พระเจ้า เขาขยี้ประชากรของพระองค์และทำมรดกของพระองค์ให้ทุกข์ยาก
6 เขาสังหารแม่ม่ายและคนต่างด้าวและกระทำฆาตกรรมลูกกำพร้า
7 และเขากล่าวว่า “พระเจ้าไม่แลเห็นพระเจ้าของยาโคบไม่หยั่งรู้”
8 คนเขลาที่สุดของประชาชนเอ๋ย จงเข้าใจเถิดคนโง่ทั้งหลาย เมื่อไรเจ้าจึงจะฉลาด