1 Така беа довршени небото и земјата со сето свое воинство.
2 И на седмиот ден Бог ги заврши Своите дела, што ги направи. И се одмори во седмиот ден од сите Свои дела, што ги направи.
3 И Бог го благослови седмиот ден, и го освети, зашто во него се одмори од сите Свои дела, кои ги создаде Бог и ги направи.
4 Тоа се раѓањата на небото и земјата, кога беа создавани. Во денот кога Господ, Бог, ги правеше земјата и небото,
5 уште немаше никакво полско растение по земјата, уште немаше никнато никакво зеленило, зашто Господ, Бог, уште не пушти дожд на земјата, и го немаше човекот да ја обработува земјата.
6 Но се креваше пареа од земјата, и ја натопуваше почвата на целата земја.
7 Господ, Бог, го обликува човекот од земниот прав и му дувна здив на живот во носалките. Така човекот стана жива душа.
8 И Господ, Бог, насади градина на исток, во Еден, и таму го смести човекот, кого го обликува.
9 Тогаш Господ, Бог, направи та од земјата изникна секое дрво - убаво за погледот и добро за храна - и дрвото на животот, среде градината, и дрвото за познавање на добро и зло.
10 Река извираше од Еден за да ја натопува градината; оттаму беше раздвоена, и настанаа четири главни реки.
11 Името на првата е Фисон, а ја обиколува целата Евилска Земја, во која има злато.
12 Златото на таа земја е добро, а има таму и бделиј и ониксов камен.
13 Името на втората река е Гион, а ја обиколува целата земја Хус.
14 Третата река е Тигар, а тече на исток од Асирија; четвртата река е Еуфрат.
15 Господ, Бог, го зеде човекот и го постави во Еденската Градина, за да ја обработува и да ја чува.
16 Господ, Бог, му заповеда на човекот, велејќи: „Јади слободно од секое дрво во градината,
17 но да не јадеш од дрвото за познавање на доброто и злото! Во денот кога јадеш од него, навистина ќе умреш!”
18 И Господ, Бог, рече: „Не е добро човекот да биде сам, ќе му направам помошник соодветен нему.”
19 Тогаш Господ, Бог, ги обликува од земја сите животни во полето и сите птици во воздухот, и ги приведе при човекот, за да види како ќе ги нарече, па како човекот ќе го именува секое суштество, така да му биде името.
20 Човекот им даде имиња на сиот добиток, на птиците во воздухот и на секое животно во полето. Но за човекот не се најде помош соодветна на него.
21 Тогаш Господ, Бог, му нанесе длабок сон на човекот та тој заспа, и му извади едно од неговите ребра, а местото го исполни со месо.
22 Од реброто што го зеде од човекот Господ, Бог, обликува жена и ја доведе при човекот.
23 Тогаш човекот рече: „Сега најпосле, тоа е коска од моите коски, и месо од моето месо! Нека биде наречена Жена, зашто е земена од Мажот!”
24 Затоа човекот ќе ги остави татка си и мајка си, и ќе се прилепи кон својата жена; и тие ќе станат едно тело.
25 А обајцата беа голи, човекот и неговата жена, но не се срамуваа.