3 Одиме горе во Ветил; таму ќе Му направам жртвеник на Бога, Кој ме послуша кога бев во неволја и беше со мене на патот, по кој одев.”
4 Тие му ги предадоа на Јакова сите туѓи идоли, што ги имаа, и наушниците што беа на нивните уши, и Јаков ги закопа под дабот во Сихем.
5 Кога тргнаа, страв од Бога ги опфати околните места, така што не тргнаа во потера по Јакововите синови.
6 Јаков стигна во Луз, односно Ветил, во Ханаанската Земја, и сите луѓе што беа со него.
7 Таму изгради жртвеник - и местото го нарече Ел-Ветил, зашто Бог му се јави таму, кога тој бегаше пред својот брат Исав.
8 Тогаш умре Ревекината доилка Девора, па ја погребаа под Ветил, под дабот, што оттогаш се вика „Тажен Даб.”
9 Бог му се јави пак на Јакова, кога стигна од Падан Арам, и го благослови.